Nasze prace - Poezja

na złotych smugach myśli w nieładzie przez mrok zasuwam po autostradzie po autostradzie po mlecznych drogach rudym kometom depczę po nogach...

Gdy powietrze wiosną świeże i bzu kwitnie kiść – to nie można w łóżku leżeć. Trzeba wstać i iść. A gdy sen usztywnił stawy i w podudziach wiotko –...

drę sałatę na sałatkę a myśli na słowa mieszają się słów urywki z sosem śmietanowym oliwki zielone gładkie i okrągłe zdania...

Przyszła... Przyszła - nie spóźniona nawet, z gołą głową, bez rękawiczek na rękach. Podlała kwiatki w doniczkach, przetarła szyby, odsunęła firanki....

To ciągle miłość Miłość biegnąca po szynach, rozpięta na drutach telefonicznych. Wyczekana. Nienasycona, zachłanna i prędka. Miłość ledwo...

Powodem tej rozprawy Zwykły wniosek człowieka, Który nie dla zabawy Własności swej się zrzeka. Wysoki Sąd. Powód tak to wnioskuje, (chcę tu cicho...

...i spaliłeś mnie dotykiem swoich dłoni żarem ust ciepłem spojrzenia ogniem ciała jestem przecież a powoli się wypalam czy i za co powiedz...

my jak dynamit żywy z samozapalnym lontem nadwrażliwości z dłońmi na klawiaturze siebie w sobie szukamy ciągle od nowa

twoje SŁOWA jak te wielobarwne motyle piękne lecz bezużyteczne, zrodzone z namiętności pisania karmione drobinami rozbitego w drzazgi serca...

baaardzo woooolno czytaaaaamy ciało podniosło się z zamkniętymi ślepiami uniosło się wzrokiem mętnym spojrzało minę wczorajszą przybrało zapach...

Twoje paranoje Wstawać, gdy sen nie wyśnił się do końca, dzwonić o dziwnej godzinie do niewiadomokogo i perlić śmiech pomieszany ze łzami. I znowu...

Na arenie Ty ! Ty clownie z rozpaczą pokrytą farbą, z gagiem zamiast prawdy. Krążysz po arenie, robisz miny, udajesz... a to płacz, a to śmiech....

Nie wszystko... Nie wszystkie myśli - te szybkie, jak ptaki, i te snujące się niczym dymek z papierosa - zamienią się w słowa. A słowa - te jeszcze...

biegnę... mam tylko chwilę przepraszam Was mrówki wybaczcie motyle (staram się) nie chcę ranić deptać zabijać... biec jednak muszę i nie o...

Dryfuję ku wirom życia upodlonego Zniosły mnie ku nim słabości Szacunek zamknąłem w butelce Godność zabiłem w złości Trwam w pustce czuć już nie zdolny...

Śpiewają świerszcze… Niech grają zawsze gdy tylko noc rozkocha mnie w sobie Gdy upojona rozkosznym wspomnieniem Pomyślę o Tobie