Nasze prace - Poezja

recepta

to boli, wiem, że boli
na taki ból weź pigułkę
pedantycznie ulepioną ze złości i dumy,
a resztkę gniewu połóż na brzegu stołu
i wskazującym palcem popchnij lekko
pomiędzy nie napisane i nie przeczytane listy

poboli, jeszcze trochę poboli,
nim zanurzone w kleksach żalu myśli
wyschną na wiór i rozsypią się
łatwiej, niż popiół
lecz teraz zaklej plastrem nieczucia
zegary bezsennych nocy,
a upartą pamięć zatruj albo utop,
choćby w szklaneczce wódki

przyłóż do czoła okład z czasu
i poczekaj, poczekaj,
ten ból niedługo zniknie
tak nagle, jak się pojawił,
a ty zawirujesz w uzdrawiającym tańcu
i zaśniesz wreszcie - błogo nie śniąc