Nasze prace - Poezja

Czasem mam to wrażenie
Że widzę siebie jakbym stał z boku.
Do miotanego ludzkimi
Odruchami, uczuciami, emocjami
Uśmiecham się pobłażliwie
Jak do spłoszonego konia
Z tej perspektywy
wyglądam troche inaczej
w zależności czy prawym,
czy lewym okiem patrze
A może to tylko dymek
Lewitujący przed oczami
A ja balansuję na paralaksie
Punktów widzenia
Linią funkcji
Y= człowiek
Często styczną do wykresu
Pokrętnej drogi życiowej
To mój świat
Tworzę
Między wdechem a wydechem
Między mrugnięciem powiek
Dążący do nieskończoności
W tej chwili
Spokojny
Wolny
X też = Człowiek