Nasze prace - Poezja

Ćwiczenie z latania

Biorę w siebie zdarzenia i nastroje,
układam je jak puzzle.
Elementy dopasowuję cierpliwie,
albo czekam, aż los będzie łaskawszy.
Dotykam stopami ziemi,
a końcami palców ludzi.
Czuję...
Przewracam kartki książek i kalendarzy,
jem, śpię, biegam.
Ale czasem... unoszę się - ponad,
nawet w te nieba deszczowe
nie bacząc, że wilgoć
klei się do skrzydeł.
Albo do słońca mknę jak ptak,
i wpadam w obłoków miękką białość.

Zostać tam, nie wracać...
Niepotrzebne mi bezpieczne lądowanie.