Nasze prace - Poezja

Chodzące dziwadło…
Tak na niego patrzyli…
Człowiek bez twarzy i imienia…
Przemierzał świat z małym plecaczkiem wyobraźni…
Miał swój mały świat zamknięty w krzyżyku na szyi…
Kim był…?
Wygląd nie był nadzwyczajny i nie różnił się od innych…
Włosy jak włosy…
Twarz jak twarz…
Wygląd jak wygląd…
Prawie nic nie różniło go od ludzi…
Lecz gdy spojrzało mu się w oczy…
Nie one nie były zwyczajne i pospolite…
I wcale nie chodziło tu o kolor…
W jego prześlicznych, jasnych oczach
znajdował się cały świat… !
Wiara…
Nadzieja…
Miłość…
Lecz ludzie nigdy nie spojrzeli mu w oczy…
Czemu ???!!
Do dziś nie wiadomo…
Może przerastał ich fakt, że ten pospolity chłopak…
Był po prostu niepełnosprawny…